Domates çeşitliliği ne yaptı? - Tarımsal Biyoçeşitlilik Weblogu

İçeriğe geç Umarım Jeremy, 2019'un son Eat This Bülteninden domates çeşitliliği konusundaki kopyasını buraya kopyalamamı umursamaz. Kahve ve buğdayda da ilginç şeyler var, bu yüzden dolaşın ve abone olun. Modern mahsulün genetik olarak öncekilerden daha az çeşitli olduğu evrensel olarak kabul edilen bir gerçektir. Evrensel olarak belki kabul etti, ama en azından bir durumda, bir gerçek değil. Hollanda sera domatesleri, genetik çeşitlilik kaybı, tampon üretimi için üreme ve lezzet veya esneklik yerine iyi görünüm için bir poster çocuğu olmuştur. 1980'lerin sonlarında, özellikle Alman gazeteleri onları Wasserbomben olarak nitelendirdi. Bu su bombalarının daha önce ana varış noktaları olan Almanya'ya ihracatı çöktü ve Hollandalı yetiştiriciler dikkat etmeye başladı. Onların çabaları, 1990'lardan 2000'lere kadar genetik çeşitlilikte büyük bir sıçrama ile, yedi yıllık domates çeşitlerinin yeni bir analizinde tanınıyor. 1960'lardan 1970'lere daha erken bir sıçrama, mevcut çeşitlere daha iyi hastalık direnci üretme çabasını yansıtmaktadır. Bu genetik değişikliklere, süpermarkette ve tabakta daha kolay tanınan değişiklikler eşlik etti. 1950'lerde ve 1960'larda, 50 gm veya 100 gm'den daha ağır bir domates almak için zorlandınız. Modern kiraz domatesleri ve büyük biftek çeşitleri endüstriyel seralara yeni girenlerdir. Lezzet profilleri de değişti, domatesler lezzet profillerinde hem daha lezzetli hem de daha çeşitli hale geldi. Tabii ki, eğer denerseniz bir su bombası satın almak mümkündür, ancak bu çalışmanın temel sonucu domates genetik çeşitliliğinin “1960'lardan bu yana dokuz kat artış” görmesidir. Bu, şeylerin daha iyi olamayacağı anlamına gelmez. Diğer çalışmalar, insanların genellikle heirloom domateslerini - 1950'den önce ve odaklanmış endüstriyel tarzda üremeye maruz kalmadıklarını - modern çeşitlerden daha lezzetli olduğunu düşündüklerini göstermiştir. İyi Hollandalı yetiştiriciler olsa da, daha iyisini yapabilirlerdi.